Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Οκτώ «κρυμμένα» χωριά στα ορεινά της Στερεάς Ελλάδας

Δεν έχουν το hype του Πηλίου ή τα γεφύρια της Ηπείρου. Δεν έχουν τα σαλέ της Ορεινής Αρκαδίας ή τις πανύψηλες βουνοκορφές του Ολύμπου. Είναι όμως μια ανάσα από την Αθήνα και διαθέτουν τα δικά τους ανεξερεύνητα γραφικότατα χωριουδάκια ανάμεσα σε δάση, αλπικές λίμνες και βουνίσια μονοπάτια.


Τα βουνά της Στερεάς Ελλάδας κρύβουν όμορφα μυστικά, όπως τα οκτώ χωριουδάκια που ακολουθούν, φωλιασμένα στις πλαγιές του Παρνασσού, της Οίτης, των Βαρδουσίων και του Βελουχίου.


Αμφίκλεια
Low profile και γραφικότατη, η Αμφίκλεια με τα πέτρινα καλντερίμια, τα σπιτάκια και τα νεοκλασικά αρχοντικά ενδείκνυται για ρομαντικά σαββατοκύριακα και αποτελεί βολικότατη βάση για το χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού που απέχει από εδώ 17 χιλιόμετρα. Μην αμελήσετε να εξερευνήσετε τα μεσαιωνικά εκκλησάκια, τις περίτεχνες κρήνες και το Μουσείο Άρτου του χωριού.

Αγόριανη
Στην άλλη πλευρά του βουνού, σε σχέση με την «κοσμοπολίτισσα» Αράχωβα, το αμφιθεατρικά χτισμένο χωριουδάκι της Αγόριανης (ή Επτάλοφος, όπως είναι η επίσημη ονομασία του) ανέρχεται σταθερά στις προτιμήσεις των εκδρομέων του σαββατοκύρακου, οι οποίοι τοπροτιμούν για την «ήρεμη δύναμή» του. Ορεινή γοητεία, πετρόχτιστα σπιτάκια με κεραμοσκεπές, μια κλασική πλακόστρωτη πλατεία με αιωνόβια πλατάνια και γλυκύτατα καφενεία, και τα απαραίτητα μονοπάτια που οδηγούν σε φυσικές ομορφιές είναι τα ατού του χωριού. Το πετρόχτιστο μονοπάτι που ξεκινά από την πλατεία θα σας οδηγήσει, ακολουθώντας το ποταμάκι, σε έναν υπέροχο καταρράκτη, ενώ το μονοπάτι Ε4 θα σας φέρει μέσα από σπήλαια και δάση του Παρνασσού ως τους Δελφούς.


Άνω Χώρα
Στα… ορεινότερα της Ορεινής Ναυπακτίας, χτισμένη στα 1.050 μέτρα, η Άνω Χώρα είναι το χωριό όπου χτυπά η καρδιά όλης της περιοχής. Ο πιο ενδιαφέρων οικισμός της Ορεινής Ναυπακτίας θα σας κερδίσει με τα δάση ελάτων, καστανιών και οξιών, τα γραφικά σπιτάκια με τις κόκκινες σκεπές, τις περιποιημένες τους αυλές, την μικρή αγορά και τα ρυάκια που κελαρύζουν όλο τον χρόνο. Εδώ θα πετύχετε και την πολύ ιδιαίτερη γιορτή τσιγαρίθρας κάθε Φεβρουάριο, στην οποία συγκεντρώνονται όλοι οι Ανωχωρίτες για να ετοιμάσουν αλλά και να απολαύσουν όλοι μαζί τις κρεατονοστιμιές του τόπου τους, μαζί με πίτες, τραχανά και ντόπιο κρασί που κερνούν τους επισκέπτες τους.

Ελατού
Οι μάστορες της πέτρας δεν τεμπέλιασαν στο πανέμορφο αυτό χωριουδάκι. Τα πέτρινα σπίτια, τα λιθόστρωτα καλντερίμια, οι ξερολιθιές και η πλατεία, όλα αναδεικνύουν τον γοητευτικό συνδυασμό πέτρας και φύσης, το πάντρεμα του γραφικού οικισμού με τα έλατα. Εδώ δεν έχετε πολλά να δείτε, πέρα από τα ίδια τα δρομάκια του χωριού, που ενδείκνυνται για χαλαρωτικές, αυθεντικά ρουμελιώτικες χωριάτικες βόλτες.


Δομνίστα
Χτισμένη σε υψόμετρο χιλίων περίπου μέτρων, η Δομνίστα φωλιάζει ανάμεσα σε ελατοδάση, τα οποία διατρέχουν δεκάδες μονοπάτια και παρθένα φαράγγια. Ξεκινήστε τις βόλτες σας από την πλατεία του χωριού με τα πλατάνια, κάτω από τα οποία κήρυξε κάποτε το «αντάρτικο» ο Άρης Βελουχιώτης, επισκεφθείτε το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο, τα αρχαιολογικά ευρήματα στην αρχαία Φαντινό και φτάστε μέχρι το φαντασμαγορικό φαράγγι Πανταβρέχει.

Τυμφρηστός
Στους πρόποδες του όρους Τυμφρηστός (γνωστό και ως Βελούχι) βρίσκεται χτισμένο το ομώνυμο χωριό, ένας οικισμός που κοιτάζει κατάματα την κοιλάδα του Σπερχειού και τον Εθνικό Δρυμό της Οίτης. Μπορεί το χωριό να κάηκε κατά την Κατοχή, αλλά οργανώθηκε ξανά, για να προσφέρει στους επισκέπτες του αυθεντική ρουμελιώτικη φιλοξενία, υπέροχη τοπική κουζίνα και μαγευτικές διαδρομές μέσα στο κοινοτικό ελατόδασος έκτασης 12.500 στρεμμάτων και σε δασοαγροκτήματα ή δάση καστανιάς.

Παύλιανη
Βρίσκεται στην είσοδο του Εθνικού Δρυμού της Οίτης και διαθέτει, πέρα από τον οικισμό με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική στην οποία πρωταγωνιστούν η πέτρα και το ξύλο, ένα υπέροχο φυσικό Πάρκο στις πηγές του Ασωπού, διαμορφωμένο από τους κατοίκους του χωριού. Τα αιωνόβια δέντρα οδηγούν και στον ακόμη πιο φαντασμαγορικό Εθνικό Δρυμό, ενώ ο ανηφορικός δρόμος θα σας φέρει οδηγώντας μπροστά στα μικρότερα γραφικά χωριουδάκια της ορεινής Φωκίδας, με τελικό σταθμό το επόμενο χωριό, τον Αθανάσιο Διάκο.

Αθανάσιος Διάκος
Γνωστό και ως Άνω Μουσουνίτσα, το χωριό Αθανάσιος Διάκος στα 1.100 μέτρα των Βαρδουσίων είναι ο παράδεισος των κρεατοφάγων (φημίζεται για τα ταβερνάκια με τα εξαιρετικά ψημένα ντόπια κρέατα) και όσων λατρεύουν την παρθένα φύση και τα τρεχούμενα νερά. Θα εξερευνήσετε τις βρύσες, τις πηγές, τα αυλάκια και το μεγάλο ποτάμι που πηγάζει από τα Βαρδούσια και θα βολτάρετε ανάμεσα σε έλατα, πλατάνια, καστανιές και βελανιδιές, φτάνοντας μέχρι το καταφύγιο των Βαρδουσίων για υπέροχη θέα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου