Σταθμός Αγγίστας Σερρών

Ο Σταθμός Αγγίστας είναι ένα προσφυγικό χωριό που δημιουργήθηκε μετά το 1922 και είναι χτισμένος ανάμεσα στην κοίτη του ποταμού Αγγίτη και στους πρόποδες ενός πευκόφυτου λόφου. Ανήκει στο Δήμο Αλιστράτης, της επαρχίας Φυλλίδας, του Νομού Σερρών και απέχει 117 χιλιόμετρα από τη Θεσσαλονίκη.

Φτάνοντας στο χωριό και προχωρώντας στα ενδότερα μπορούμε να παρατηρήσουμε τα εντυπωσιακά οικήματά του. Κάνοντας την πρώτη μας στάση, συναντάμε το παλιό σταθμαρχείο το οποίο -για τις ανάγκες της περιοχής- έχει μετατραπεί σε Αστυνομικό Τμήμα. Το σταθμαρχείο εγκαταλείφθηκε ύστερα από την αλλαγή χάραξης της σιδηροδρομικής γραμμής μετά και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στόχος και όνειρο του Πολιτιστικού Συλλόγου του Σταθμού Αγγίστας είναι η αγορά και η διαμόρφωση του σταθμαρχείου σε παραδοσιακό ξενώνα, για να τονωθεί μελλοντικά –ακόμα περισσότερο- ο τουριστικός χαρακτήρας της περιοχής. Ακριβώς απέναντι από το παλιό σταθμαρχείο υπάρχει ένα κτίσμα, που κάποτε αποτελούσε την αποθήκη της παλιάς σιδηροδρομικής γραμμής, ενώ σήμερα στεγάζεται το Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού.

Λίγα μόλις μέτρα παρακάτω βρίσκεται ένα επιβλητικό τριώροφο αρχοντικό, όπου άλλοτε στεγάζονταν το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο της περιοχής. Η σημερινή όμως εικόνα του δεν έχει καμία σχέση με αυτή του παρελθόντος καθώς η φθορά από το χρόνο άφησε έντονα τα σημάδια της. Οι επισκέπτες της περιοχής –δυστυχώς- δεν θα έχουν την ευκαιρία να επισκεφθούν το εσωτερικό του, ωστόσο θα διαπιστώσουν (εξωτερικά) τον επιβλητικό και δεσποτικό χαρακτήρα του, παρά την τρομακτική και γεμάτη μυστήριο ατμόσφαιρα που –πλέον- το περιβάλλει. Περπατώντας το χωριό προς τα επάνω συναντάμε τον ιερό ναό της Ύψωσης Του Τιμίου Σταυρού, που αποτελεί ένα ακόμα σημείο αναφοράς για το χωριό. Απέναντι από την εκκλησία υπάρχει το παλιό Λύκειο του Σταθμού Αγγίστας, που και αυτό με τη σειρά του έχει περάσει στην… ιστορία, αφού εδώ και μερικά χρόνια είναι ανενεργό. Στη θέση του σχολείου, από τον Σεπτέμβριο του 2003 λειτουργεί το λαογραφικό μουσείο της περιοχής, όπου οι επισκέπτες –κατόπιν ραντεβού- μπορούν να πάρουν μια γεύση από ένα τυπικό αγροτικό νοικοκυριό της εποχής. Αξίζει ο κόπος να το επισκεφθείτε και να πληροφορηθείτε για τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής, καθώς και να ενημερωθείτε για την ιδιαίτερη πολιτιστική κληρονομιά του τόπου.

Πάνω από την εκκλησία υπάρχει ένα μονοπάτι που οδηγεί σε ένα λόφο, που είναι περιτριγυρισμένος από κυπαρίσσια και εκεί βρίσκεται ένας «κρυμμένος» Μακεδονικός Τάφος. Για να τον δει κανείς από κοντά πρέπει να συνεννοηθεί, πρώτα, με τον φύλακα του χώρου. Φεύγοντας από τον Μακεδονικό Τάφο πήραμε κατεύθυνση για την πλατεία του χωριού, φθάσαμε στον Μακεδονικό Τάφο Β’ (βρίσκεται πάνω στο δρόμο). Εκεί υπάρχει μια διασταύρωση. Ο ένας δρόμος οδηγεί προς την Κρηνίδα και ο δεύτερος προς Σέρρες. Εμείς επιλέξαμε τον δρόμο προς Κρηνίδα, όπου συναντήσαμε μια ταμπέλα, η οποία μας οδήγησε στην παλιά γέφυρα του Αγγίτη.