Κορίτσα Ευρυτανίας

Η Κορίτσα Ευρυτανίας ανήκει στον δήμο Καρπενησίου και είναι ο μεγαλύτερος οικισμός του δημοτικού διαμερίσματος Κλειτσού. Οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στο χωριό πιθανότατα κατά τον 15º αιώνα.

Για την ονομασία του χωριού, υπάρχουν τρείς εκδοχές. Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το όνομα Κορίτσα, προήλθε από τις καλόγριες που ζούσαν στο Μοναστήρι, που υπήρχε στο μέρος που είναι σήμερα ο Ναός του Αγίου Νικολάου του Νέου. Η δεύτερη εκδοχή αναφέρει ότι η λέξη Κορίτσα έχει σλάβικη προέλευση και είναι σύνθετη από τις λέξεις κόρι ή γκόρι (σημαίνει ψηλό μέρος) και τσα (τόπος), δηλαδή ψηλό μέρος σε βουνό. Η τρίτη εκδοχή έχει ως εξής: Η λέξη Κορίτσα είναι παρωνύμιον της λέξης Κορίτσα.

Η λέξη Κορίτσα είναι γένους θηλυκού εκ της λέξεως ο Κορίτσας- η Κορίτσα. Η λέξη Κορίστας είναι εξελληνισμένος τύπος εκφοράς της ιταλικής λέξεως CORISTA, η οποία σημαίνει χορωδός, τονοδότης. Παράγεται δε εκ της ιταλικής CORO η οποία σημαίνει χορωδία . Η λέξη CORO παράγεται εκ της Λατινικής λέξεως CHORYS, η οποία σημαίνει χορός η δε λέξη CHORYS εκ της αρχαίας ελληνικής λέξεως ΧΟΡΟΣ ήτοι: χορός- chorus-coros-coritsa. Επομένως το ριζικόν της λέξεως Κορίτσα είναι ελληνικόν.

Επίσης, η Κορίτσα είναι η πατρίδα του Νεομάρτυρα Αγίου Κυπριανού, που μαρτύρησε με αποκεφαλισμό στο Φανάρη της Πόλης στις 5 Ιουλίου του 1679, ημερομηνία που κάθε χρόνο γίνεται μεγάλο πανηγύρι στον ναό που έχτισαν ανάμεσα των οικισμών Μεσοχωρίου και Κορίτσας, σε μιά πανέμορφη τοποθεσία, οι κάτοικοι προς τιμή του Κλειτσιώτη Οσιομάρτυρα.

Στον καθεδρικό ναό του χωριού, τον ΄Αγιο Νικόλαο, φυλάσσσεται σε λειψανοθήκη του 14ου αιώνα ένα απο τα πολλά ιερά λείψανα του ναού, το χέρι του Ευαγγελιστή Αγίου Λουκά. Επίσης, φυλάσσονται λείψανα του Αγίου Γεωργίου, της Αγίας Μαρίνας και του Μεγάλου Αθανασίου.

Για περισσότερες πληροφορίες:

http://koritsakleitsou.blogspot.gr/