Δροσοπηγή Ιωαννίνων

Όμορφο χωριό, κτισμένο σε υψόμετρο 1050μ, στις δυτικές πλαγιές του όρους Ταμπούρι (1876μ). Απέχει συνολικά 42,5 χλμ από την Κόνιτσα και 4,9 χλμ από την εθνική οδό Κόνιτσας- Κοζάνης. Το Κάντσικο, όπως ονομαζόταν το χωριό παλιά, υπήρξε πατρίδα πολλών μαστόρων, που ταξίδευαν αναζητώντας δουλειά στο Σουδάν, στην Περσία και στην Αμερική.

Σημαντικά έργα Καντσιωτών μαστόρων στη γύρω περιοχή είναι η τοξωτή πέτρινη γέφυρα στο Σαραντάπορο, στο δρόμο για το χωριό, αμέσως μετά την διακλάδωση από την εθνική οδό, που στέκει εκεί από το 1747, καθώς και η Μονή Κλαδόρμης, που βρίσκεται στα όρια με το διπλανό χωριό Φούρκα. Εξίσου φημισμένοι με τους μαστόρους ήταν και οι βαρελάδες του χωριού που, όπως κι εκείνοι, ταξίδευαν σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, προσφέροντας τις υπηρεσίες τους.

Καλοδιατηρημένο και φιλόξενο χωριό, έχει να επιδείξει σπουδαία δείγματα λαϊκής αρχιτεκτονικής και ιδιαίτερης τεχνοτροπίας. Στο χωριό ξεχωρίζει η μεγάλη πλακόστρωτη πλατεία, που είναι κτισμένη σε δυο επίπεδα με τον πλάτανο, που φυτεύτηκε το 1886 και την όμορφη πετρόχτιστη βρύση.

Εδώ βρίσκεται και ο ενοριακός μεγαλοπρεπής ναός της Αγίας Παρασκευής, ο οποίος κτίσθηκε από τους μαστόρους του χωριού το 1930 και εντυπωσιάζει με τις διαστάσεις και το διπλό καμπαναριό του. Στον περίβολό του ναού βρίσκεται η προτομή του ευεργέτη του χωριού Γιάννη Λύτρα.

Αξίζει να επισκεφτείτε το ξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου (1906), τον Αγ.Νικόλαο (1916), τον Αγ.Πανντελεήμονα (1927), το ναό της κοιμήσεως της Θεοτόκου (1902), όπου υπάρχουν έργα του Χιονιαδίτη ζωγράφου Αναστασίου Μιχ. Ζωγράφου, το πετρόκτιστο σχολείο (1927) και το κοινοτικό κατάστημα (1903), όπου στο ισόγειο του στεγάζεται το καλαίσθητο καφεμεζεδοπωλείο Αμελιακό. Στην είσοδο του χωριού υπάρχει ταβέρνα με εκλεκτά εδέσματα και πιο πάνω το παραδοσιακό καφεπαντοπωλείο.

Στο χωριό το χειμώνα ζουν ελάχιστοι κάτοικοι, περίπου στους 110, που ασχολούνται με την οικοδομική, τα κηπάρια και την οικόσιτη κτηνοτροφία, ενώ το καλοκαίρι φτάνουν τους τετρακόσιους. Το πρώτο 10ήμερο του Ιουνίου στο χωριό διοργανώνεται "Γιορτή Μανιταριού".

Το πανηγύρι του χωριού γίνεται τον Δεκαπενταύγουστο και είναι από τα πιο ξακουστά της περιοχής με γλέντι που κρατά έως το πρωί. Το πανηγύρι διαρκεί συνολικά τρεις μέρες και την ίδια περίπου περίοδο γίνονται και αθλητικές εκδηλώσεις στις οποίες πρωτοστατούν οι νέοι του χωριού.Στις 24/10 γίνεται η "Γιορτή τσίπουρου".