Χρυσοκελλαριά Μεσσηνίας

Το Δ.Δ. Χρυσοκελλαριάς έχει συνολικό πληθυσμό 570 κατοίκους. Αποτελείται από δύο οικισμούς τη Χρυσοκελλαριά(528 κάτοικοι) και τους Αγίους Αναργύρους(42 κάτοικοι). Το συναντάμε αμέσως μετά το Βασιλίτσι. Η Χρυσοκελλαριά που στο παρελθόν ονομαζόταν και Σαρατσάς θεωρείται ως ένα από τα κεφαλοχώρια της Πυλίας και έχει μακραίωνη Ιστορία.

Η θέση του χωριού είναι προνομιακή αφού βρίσκεται ανάμεσα σε δύο λόφους με μοναδική θέα προς την θάλασσα. Από την μία πλευρά του Χωριού συναντάμε ελαιώνες , κτήματα, βουνά και από την άλλη μοναδικές παραλίες όπως είναι η Παραλία Τσαπί , το μικρό και το μεγάλο Μαράθι , καθώς και η Γλυφάδα .

Το Σαρατσά χτίστηκε γύρω στο 750 μ.χ από Σλάβους Νομάδες αλλά και από έλληνες άλλων περιοχών που ήρθαν στη συγκεκριμένη περιοχή. Λίγα χρόνια αργότερα έχουμε την μετακίνηση μιας φυλής ελληνικής καταγωγής « των Βλάχων » που ήρθαν από τα ορεινά της Πίνδου ενώ γύρω στο 1420 φτάνουν στην περιοχή οργανωμένες ομάδες Αρβανιτών από την Αιτωλία της Ηπείρου που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και ήρθαν σε σύγκρουση με τους πρώτους κατοίκους της περιοχής ακόμα και με τους Ενετούς που ήταν κυρίαρχοι της περιοχής . Μετά το 1470 Έλληνες και Αρβανίτες θεωρούνταν πλέον ως ένας λαός και οι απόγονοι αυτών των φυλών ενωμένοι μεταξύ τους και με τους πρώτους κατοίκους της Χρυσοκελλαριάς έφεραν σε πέρας την Επανάσταση του 1821. Από την Χρυσοκελλαριά πέρασε κι ο Κολοκοτρώνης για να φύγει από το Μαράθι για Ζάκυνθο.

Η αλλαγή του ονόματος σε Χρυσοκελλαριά

Το όνομα Σαρατσά διατηρήθηκε μέχρι το 1927. Τότε με υπουργική απόφαση μετονομάστηκε σε Χρυσοκελλαριά από την ομώνυμη μονή που βρίσκε¬ται μόλις 2 χλμ. νοτιοανατολικά του χωριού χωμένη μέσα στο κοίλωμα ενός λόφου . Δίπλα στο Ναό υπάρχει ένας μεγάλος ξενώνας καινούριος και μια βρύση λίγα μέτρα από το ναό.