Παλιότερα αποτελούσε δημοτικό διαμέρισμα στο δήμο Αετού Μεσσηνίας, ο οποίος πήρε το όνομα του χωριού. Είναι χτισμένος σε υψόμετρο 380 μέτρων. Υπάρχουν στοιχεία κατοίκησης της περιοχής από την προϊστορία. Το χωριό κάηκε το 1943 από το γερμανικό στρατό ως αντίποινα αντιστασιακής δράσης.
Στοιχεία κατοίκησης της περιοχής ανάγονται από την προϊστορία. Στο κάτω μέρος του χωριού έχουν βρεθεί κυκλώπια τείχη της υστεροελλαδικής εποχής μήκους σχεδόν ενός χιλιομέτρου, ενώ υπάρχουν τεκμήρια που δείχνουν τη συνεχεία παρουσιά των ανθρώπων κατά τους ιστορικούς χρόνους. Στο ναΐσκο της Θεοτόκου που χρονολογείται από τον 6ο αιώνα π.Χ. υπάρχουν βυζαντινές αγιογραφίες, που έχουν καταστραφεί εν μέρη από τους Τούρκους, και τρεις μαρμάρινοι σπόνδυλοι αρχαίων κιόνων. Επί Φραγκοκρατίας, ο Αετός ήταν μια από τις σημαντικότερες πόλεις της Μεσσηνίας, ενώ κατασκευάστηκε φραγκικό οχυρό, το Παλιόκαστρο. Το 1454 στη θέση πλατανάκια γίνεται μάχη ανάμεσα Μανουήλ Καντακουζηνό, δεσπότη του Μυστρά, και του Μωάμεθ Β' του Πορθητή, ο οποίος είχε στείλει το στρατηγό Τουραχάν. Μετά από πολύωρη μάχη ο Τουρακάν νίκησε και πήρε 1000 αιχμαλώτους από την Ιθώμη και τον Αετό, τον οποίο κατέστρεψε. Ο Αετός καταστράφηκε ξανά το 1647 όταν οι Τούρκοι κατάφεραν να υποτάξουν τους ντόπιους πληθυσμούς που είχαν επαναστατήσει με την βοήθεια των Ενετών.
Το 1836 ο Αετός έγινε έδρα του δήμου Αετού στον οποίο εντάχθηκαν και τα χωριά Βυδίσοβα (Δροσοπηγή), Μαλίκι (Πολυθέα), Βαρυμπόπι (Μοναστήρι), Σαρακηνάδα (Κρυονέρι), Μποντιά (Μάλθη), με πρώτο Δήμαρχο τον οπλαρχηγό προεστό και βουλευτή Γιώργο Γκότση. Ο Αετός αναπτύχθηκε σε κέντρο της περιοχής των κοντοβουνίων τα επόμενα χρόνια φτάνοντας σε πληθυσμό του 2.500 κατοίκους και είχε Ειρηνοδικείο ,Ταχυδρομείο και Σταθμό Χωροφυλακής.
Στις αρχές του Ιουλίου του 1941 ιδρύθηκε στην ορεινή Τριφυλία, στο σταφυδόσπιτο του Αετού κοντά στο Κοπανάκι, τμήμα της Νέας Φιλικής Εταιρίας (ΝΦΕ). Tην Κυριακή 25 Γενάρη 1942, το τμήμα ΝΦΕ Άνω Τριφυλίας προσχώρησε στο ΕΑΜ. Στις 10 Σεπτεμβρίου 1943 δεκατέσσερις Γερμανοί με ποδήλατα έφτασαν στο Αετό για να ζητήσουν τρόφιμα από την κοινότητα. Οι αντάρτες πληροφορημένοι για αυτήν την κίνησή τους στήνουν ενέδρα και καταφέρνουν να σκοτώσουν τρεις, να τραυματίσουν δύο και να αιχμαλωτίσουν επτά, ενώ δύο κατάφεραν να ξεφύγουν. Σε αντίποινα για αυτή την πράξη, στις 11 Σεπτεμβρίου 1943 τις 7 το πρωί, τέσσερις γερμανικές πυροβολαρχίες βομβάρδισαν τον Αετό ενώ ένα γερμανικό σύνταγμα έκαψε και λεηλάτησε το χωριό. Οι κάτοικοι έφυγαν στα βουνά με ό,τι πρόλαβαν να πάρουν. Ο Αετός ανοικοδομήθηκε ξανά μετά τον πόλεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου