Αχλάδι Φθιώτιδας

Το Αχλάδι είναι ένα γραφικό ψαροχώρι ανάμεσα στα λιόδεντρα και τα κυπαρίσσια με εκτεταμένη

αμμουδερή παραλία ανατολικά και Δυτικά του φυσικού λιμανιού. Το Αχλάδι κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας αποτελούσε Τουρκικό τσιφλίκι.

Μετά την απελευθέρωση η περιοχή δόθηκε από την πρώτη Ελληνική Κυβέρνηση στον Ολύμπιο Γιωργάκη ή αλλιώς Ζάκκα, οπλαρχηγό του εικοσιένα καταγόμενο από τα Γρεβενά της Μακεδονίας, σαν αποζημίωση για αυτά που έχασε στον Αγώνα. Το Ζακκέϊκο αρχοντικό (“το σπίτι της Αβρακώμης”) σώζεται σε άριστη κατάσταση μέχρι σήμερα. Η Αβρακώμη, αδερφή του Ζάκκα, δώρισε μετά το θάνατό της το κτήμα στο βασιλιά Κων/νο. Το 1922-3 το κράτος εγκατέστησε στη περιοχή τους πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης και τους μοίρασε μαζί με τους ντόπιους τον κλήρο.

Στο σημείο που εκβάλει στη Θάλασσα ο Αλμυροπόταμος, στη δυτική αμμουδερή παραλία με τα αλμυρίκια σχηματίζεται ένας σημαντικός υγροβιότοπος που χρήζει προστασίας και ανάδειξης.

Σήμερα στο Αχλάδι έχουν χτισθεί πολλές παραθεριστικές κατοικίες. Υπάρχουν αρκετές καφετέριες, μπαρ και ψαροταβέρνες στην παραλιακή ζώνη και γύρω από την ευρύχωρη πλατεία που πήρε το όνομα του νεαρού Αχλαδιώτη και χρυσου ολυμπιονίκη στη σφαίρα στους παραολυμπιακούς αγώνες 2008 στο Πεκίνο Πασχάλη Σταθελάκου.

Οι κάτοικοι ασχολούνται με την καλλιέργεια της ελιάς, το τουρισμό και υπάρχουν ακόμα παραδοσιακοί ψαράδες. Στην άκρη της ανατολικής παραλίας υπάρχει το εργοστάσιο της Αγκροιβέστ. Υπάρχει συνεχής αγώνας από τους κατοίκους να μετριαστούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη λειτουργία του εργοστασίου και να προστατευτεί το ευαίσθητο οικολογικό σύστημα του Μαλιακού κόλπου από τη ρύπανση.

Ο πολιτιστικός σύλλογος Αχλαδιωτών "Το Χρυσάμπελο (Κούμπαο)" που στεγάζεται στο παραδοσιακό πέτρινο κτίριο στην πλατεία (πρώην δημοτικό σχολείο), δραστηριοποιείται για τη διάδοση της λαϊκής παράδοσης και την προστασία του περιβάλλοντος.