Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

Δέση Τρικάλων

Κατά μήκος της ορεινής κοιλάδας του παραπόταμου του Αχελώου, 48 χλμ. από την Πύλη, συναντάμε την Δέση, σε υψόμετρο 1.070 μ., με 400 κατοίκους τους θερινούς μήνες και 40 το χειμώνα.


Οι κάτοικοι κι εδώ ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία και κατά δεύτερο λόγο με την υλοτομία. Στην κοινότητα ανήκουν και οι οικισμοί Φορτόσι και Βακάρι. Κι εδώ συναντάμε ένα περιβάλλον πνιγμένο κυριολεκτικά στα δάση και στις πηγές.

Απροσδόκητης ομορφιάς η πηγή Γκούρα, σε απόσταση 500 μ. από τον οικισμό, ενώ δεν υστερούν σε ομορφιά και οι υπόλοιπες (Γκροζόλι, Μαρτάτα, Αυγό και Γκούρα Μπαντιαμάρε), οι οποίες και τροφοδοτούν τους ορεινούς χειμάρρους Πασχαλιωρίτη, ρέμα της Δέσης και Καμνιαΐτικο ποταμό (που χύνεται στον Αχελώο). Οι πανέμορφες αλπικές πλαγιές των κορυφών Αυγό (2.175 μ.), Χαμένο (1.700 μ.), Ξηροβούνι (1.700 μ.) και Μεσοβούνι (1.800 μ.) που εναλλάσσονται με τα πανέμορφα και παρθένα δάση (χαρακτηριστικό το Πασχαλιώρι, με έλατα και οξιές) με την άγρια πανίδα (αγριόγιδα, ζαρκάδια, αρκούδες, λύκοι) και τους υπέροχους καταρράκτες στην Κρέμαση (120 μ. πτώση του νερού) και στην Γκούρα Μπαντιαμάρε (20 μ. πτώση), δίνουν στην περιοχή μιά ανεπανάληπτη γοητεία.

Τις δυνατότητες του τοπίου συμπληρώνει και το σπήλαιο στη Γκούρα Μπαντιαμάρε με σταλαγμίτες και σταλακτίτες που αξίζει τον κόπο να επισκεφτεί κάποιος.

Το πανηγύρι του χωριού στις 15 Σεπτεμβρίου, του Αγίου Βησσαρίωνα, δίνει το δικό του χαρούμενο τόνο στη φθινοπωρινή όψη του τοπίου. Εκεί στήνονται τα γνωστά στην περιοχή «καζάνια» με μπλουγούρι (λαϊκό φαγητό με βάση το κομμένο σιτάρι) και μετά τη θρησκευτική τελετή αρχίζει η γιορτή στην πλατεία του χωριού. Επίσης η Δέση πανηγυρίζει με γλέντι και χορούς στις 20 Ιουλίου, του Προφήτη Ηλία.

Από τα λιγοστά μνημεία που διασώθηκαν από τις περιπέτειες της πρόσφατης ιστορίας της περιοχής είναι το μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, το οποίο ανακαινίσθηκε στα 1840, με παλιό ξυλόγλυπτο τέμπλο και παρεκκλήσι στον τρούλο όπου κατά την παράδοση λειτουργούσε Κρυφό Σχολειό επί Τουρκοκρατίας.

Χαρακτηριστικά επίσης για την αρχιτεκτονική τους και την κατασκευή τους τα σπίτια των Διάκου, Κουτούζα (με πολεμίστρες) και το Πατρικέϊκο το οποίο κατά την παράδοση είναι του 1620, και τέλος οι βρύσες του οικισμού Χροστάσι και Φοντάνα Μάρε. Υπάρχει νερόμυλος που λειτουργεί ακόμη.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου