Παλαιοχώρι Τυμφρηστού Φθιώτιδας

Το Παλαιοχώρι Τυμφρηστού Φθιώτιδας πρόκειται για μία φυσικού κάλλους περιοχή με πυκνά δάση από ενδημικές βαλανιδιές όλων των ειδών πλατύφυλλης, ευθύφυλης, γαύρου, τσέρνου, κ.ά. (Στην αρχαιότητα η περιοχή αυτή ονομαζόταν «Δρυοπικό δάσος», διότι στις «οπές των δρυών» κατοικούσαν «αυτόχθονες» του Ελλαδικού χώρου οι οποίοι ονομάζονταν «Δρύοπες»).

Επίσης, υπάρχουν στην περιοχή πυκνά δάση από καστανιές, πλατάνια, ιτιές, σφεντάμια, σκλείθρα, θάμνοι μακί (κουτσουπιές, ρείκια, κ.ά). Από τα 800 έως τα 1400 μέτρα κυριαρχεί η ελάτη, που συνθέτει ένα ελατόδασος. Το τοπίο παρουσιάζει έντονη μεταβολή, πράσινο το καλοκαίρι, κόκκινες- καφέ και κίτρινες - χρυσαφί αποχρώσεις το Φθινόπωρο.

Μετά το όριο της δασικής ζώνης, από τα 1.400 έως τα 1.920 μέτρα, υπάρχει ένα οροπέδιο αλπικής ζώνης που απλώνεται από τις Ράχες Τυμφρηστού, μέχρι το όρος Οξυά, που είναι το Νοτιότερο σημείο της Ευρώπης με δάση από οξυές. Η αλπική ζώνη (κορυφογραμμή) έχει μεγάλες επίπεδες επιφάνειες με πολλές πηγές, που αναβλύζουν άφθονα νερά και αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των νερών του Σπερχειού ποταμού. Το έδαφος είναι καθαρό χώμα φλύσχης και υπάρχει πλούσια βλάστηση με πάνω από 200 είδη αγρίων λουλουδιών όπως: Αγριοβιόλες, νάρκισσοι, ιβίσκοι, μέντες, καμπανούλες, εντελβάις, δακράκια, τσάι (σιδερίτης), ρίγανη, κρόκος, όρχις (σαλέπι), αμάραντος, διάφορα λίλιουμ, κ. ά.

Επίσης, ένα είδος ποώδους σπάρτου καλύπτει την επιφάνεια του εδάφους που δίνει την εντύπωση στον επισκέπτη ότι βρίσκεται σε ποδοσφαιρικό γήπεδο στρωμένο με χόρτο. Σ´αυτό το απέραντο λιβάδι, από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο, ξεκαλοκαιριάζουν σήμερα πάνω από 10.000 αιγοπρόβατα. Τα παλαιότερα χρόνια ο αριθμός των αιγοπροβάτων ξεπερνούσε και τις 100.000, διότι κατέφθαναν στην περιοχή αυτή «Σαρακατσάνοι» από την Ήπειρο, τη Θεσσαλία, την Αιτωλοακαρνανία κ.ά. Ο κάθε ποιμένας είχε μία συγκεκριμένη θέση στην περιοχή όπου κάθε καλοκαίρι πήγαινε στη θέση αυτή και έστηνε το «Γραίκι» του.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ