Στουρναραιϊκα Τρικάλων

Πάνω στο δρόμο που οδηγεί από την Πύλη στην Άρτα, προσπερνώντας την Πηγή των Θεών και δυο γραφικές γέφυρες, βρίσκεται η ιστορική κοινότητα των Στουρναραίικων, πατρίδα του οπλαρχηγού του Ασπροποτάμου Νικολάου Στουρνάρη, ο οποίος σκοτώθηκε στην έξοδο του Μεσολογγίου (το σπίτι του σώζεται ακόμη στο χωριό).

Τα Στουρναραίικα βρίσκονται σε υψόμετρο 840 μ. και κατοικούνται το χειμώνα από 1.064 ανθρώπους, κατά κύριο λόγο κτηνοτρόφους και δασεργάτες, που το καλοκαίρι ο αριθμός τους υπερδιπλασιάζεται (2700). Λίγο χαμηλότερα (650 μ.) βρίσκεται η Καστανιά (Ράχωβο), μικρός οικισμός (58 κάτοικοι χειμώνα, 73 το καλοκαίρι) που ανήκει στην κοινότητα Στουρναραίικων. Γύρω από τα Στουρναραίικα υψώνονται οι κορυφές Αυγό (1800 μ.), Κυδώνια (στα 1.600 μ. όπου και το ομώνυμο σπήλαιο με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, ακόμη ανεξερεύνητο αλλά προσπελάσιμο), Καρατζούνη (1.700 μ.) και Μαυροπούλι (1.700 μ.).

Από το πυροφυλάκιο στη θέση «Φούρκα» (1700 μ.) και από το Διάσελο (που αποτελεί βιότοπο της καφετιάς αρκούδας και του λύκου) φαίνεται η λίμνη Πλαστήρα, από το Αυγό και το Καρατζούνη τα Άγραφα και τα Τζουμέρκα και ο θεσσαλικός κάμπος από τα Κυδώνια και τον Ψαρρό (τοποθεσία που πήρε το όνομά της από τον αρματολό του ‘21 καπετάν - Ψαρρό που σκοτώθηκε στο σημείο όπου σήμερα υπάρχει χώρος διαμορφωμένος για αναψυχή των επισκεπτών). Στο εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία υπάρχουν κατασκευές για πρόχειρο φαγητό και ανάπαυση.

Τη διαδρομή του δασικού δρόμου από τα Στουρναραίικα προς το Νεραϊδοχώρι και την Ελάτη που απολήγει, μέσα από το καταπληκτικό δάσος Σακάτικο δεν θα ’πρεπε να τη χάσει ο επισκέπτης της περιοχής. Απαραίτητη και η στάση στην πηγή της Γκούρας. Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τα Στουρναραίικα έγιναν Αρχηγείο του ΕΛΑΣ - εδώ μάλιστα κατέλυε ο Άρης Βελουχιώτης, τον οποίο άνθρωποι του χωριού ακολούθησαν μέχρι την τελευταία του στιγμή.

Στο χωριό ασκούνται ακόμη μερικά από τα παραδοσιακά επαγγέλματα: του μυλωνά (υπάρχουν και δύο νερόμυλοι σε λειτουργία), του ξυλουργού, του λιθοξόου και του κυρατζή ενώ το όργωμα γίνεται ακόμη με ζώα και σβάρνες. Η κοινότητα πανηγυρίζει στις 20 Ιουλίου (Προφήτη - Ηλία), το Δεκαπενταύγουστο, στις 26 Ιουλίου (Αγίας Παρασκευής) και 29 Αυγούστου (Αποκεφαλισμού του Προδρόμου), με εκδηλώσεις που συνοδεύουν τις θρησκευτικές (λαϊκό γλέντι, καζανιές).

Η Καλλιθέα, πρώην Τσαρακλιμάνι, είναι ελληνικό ορεινό χωριό του δήμου Φιλιατών της περιφέρειας Ηπείρου (Σχέδιο Καλλικράτης).

Παλαιότερα ανήκε στον νομό Θεσπρωτίας, στην άλλοτε επαρχία Φιλιατών. Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας αποτελούσε έδρα κοινότητας του δήμο Φιλιατών. Από 1 Ιανουαρίου 2011 αποτελεί έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Φιλιατών, του ομώνυμου Δήμου. Βρίσκεται στο ΒΑ. άκρο του νομού στις νότιες υπώρειες του όρους Μουργκάνα, που στέφει λόφου νότια του οποίου εκτείνεται ο κάμπος της Λαγκάβιτσας. Ο πληθυσμός του, ασχολούμενος με τη γεωργία και κτηνοτροφία, το 1950 ήταν 162 κάτοικοι και το 2001 αριθμούσε 128 κατοίκους.

Εκκλησιαστικά υπάγεται στη Μητρόπολη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας. Η εκκλησία του χωριού που έχει αναστηλωθεί με μεγάλη δωρεά κατοίκου είναι αφιερωμένη στη Κοίμηση της Θεοτόκου.

Παλαιότερη ονομασία ήταν Τσαρακλιμάνι, αλλά και για κάποια περίοδο λεγόταν "Παλιάμπελα".