Κρυονέρι Καρδίτσας

Το Κρυονέρι είναι χωριό που ανήκει στο Δήμο Λίμνης Πλαστήρα του Νομού Καρδίτσας και απέχει από την πρωτεύουσα του Νομού 22 χλμ. Βρίσκεται κτισμένο σε υψόμετρο 850 μ. στον ορεινό όγκο των Αγράφων και βορειοδυτικά σε σχέση με τη Λίμνη Πλαστήρα.

Υπάγεται διοικητικά στο Δήμο Λίμνης Πλαστήρα, με 595 κατοίκους συνολικά. Σε αυτήν περιλαμβάνονται, εκτός του Κρυονερίου που αποτελεί έδρα της, και οι οικισμοί Κουτσοδήμος (78 κάτοικοι) και Προσήλια (102 κάτοικοι).

Αρχικά το χωριό βρισκόταν λίγο ανατολικότερα από το σημερινό και ονομαζόταν Τσιφλίκι. Είναι από τα λίγα χωριά της περιοχής όπου ο πληθυσμός δε μεταβάλλεται σημαντικά (λειτουργεί και Δημοτικό Σχολείο), καθώς βρίσκεται σε νευραλγική θέση (ιδιαίτερα μετά την ανάπτυξη που έλαβε χώρα στην περιοχή της λίμνης) και έχουν δοθεί κίνητρα στους νέους να μείνουν και να κάνουν οικογένειες εκεί. Σε αυτό συντελεί η τοποθεσία, όπως και το έδαφος που είναι πρόσφορο για καλλιέργειες.

Ιστορικά στοιχεία

Το χωριό αρχικά βρισκόταν ανατολικότερα και νοτιότερα της σημερινής του τοποθεσίας. Μάλιστα, στο κέντρο του χωριού δέσποζε ο ναός του Προφήτη Ηλία. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ο ναός κάηκε από τους κατακτητές στη διάρκεια της θείας Λειτουργίας. Τότε ήταν που οι κάτοικοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το Κρυονέρι.

Από την άλλη υπήρξαν φήμες και για ελονοσία που αφάνισε μεγάλο μέρος του πληθυσμού καθώς το χωριό βρισκόταν κοντά σε έλος (τη γνωστή "Της Βαβάς τη γούρνα"), που αργότερα καλύφθηκε με τη δημιουργία της λίμνης. Το νέο χωριό (στη σημερινή του τοποθεσία) ονομάστηκε Στούγκο (Στούγκ: τουρκική ονομασία. Η συνθήκη του Ταμασίου (1525) θα ευνοήσει την περιοχή και τα Άγραφα θα διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους(εξ ου και η ονομασία "ΑΓΡΑΦΑ" γιατί ποτέ δεν καταγράφηκαν στις επίσημες κατακτήσεις των Τούρκων.

Οι κάτοικοι άρχισαν να μετακινούνται από τον κάμπο προς το Κρυονέρι και ο πληθυσμός αυξήθηκε και κατά συνέπεια το χωριό εκείνη την εποχή ήταν γνωστότερο ως "Μέγα Στούγκο". Το χωριό ήταν βακούφικο της Μονής Κορώνης ανήκε δηλαδή στην εδαφική της περιουσία της. Μετά το 1923 ωστόσο, οι 103 οικογένειες που ζούσαν μόνιμα στο Στούγκο εξαγόρασαν την τιμή του χωριού από τη Μονή Κορώνης και έτσι απέκτησαν την πλήρη ανεξαρτησία τους. Το χωριό πάντως μετονομάστηκε σε Κρυονέρι μόλις το 1935.

Σήμερα το Κρυονέρι παράγει κηπευτικά προϊόντα. Επιπλέον προσφέρει πολλά καταλύματα, χώρους εστίασης για χειμερινές διακοπές, αλλά και τον υπόλοιπο χρόνο, με υποδομές για αθλήματα (ιππασία, ποδήλατο βουνού, ποδήλατο λίμνης, κανό, ορειβασία κτλ.). Κάθε χρόνο, την πασχαλινή περίοδο, αναβιώνουν στο Κρυονέρι παλαιά έθιμα και χορευτικές εκδηλώσεις. Στις 20 Ιουλίου γιορτάζεται το τοπικό πανηγύρι του Προφήτη Ηλία (στη νέα του πια θέση, βορειοανατολικά του Κρυονερίου) ενώ κάθε Αύγουστο πραγματοποιείται ποδηλατικός γύρος.