Το χωριό
κατοικήθηκε λίγα χρόνια πριν την
Επανάσταση του 1821, από σκηνίτες Γελινιάτες
που κατέβαιναν με τα κοπάδια τους για
να ξεχειμωνιάσουν ή για να βρουν εργασία
στα τσιφλίκια των Τούρκων και των
κοτζαμπάσηδων.
Αργότερα, το
χωριό χρησίμευε για χειμερινή διαμονή
των κατοίκων της κοινότητας Σπαρτινέϊκων
και λίγων κατοίκων των Λαγκαδαίϊκων.
Σήμερα όλοι οι κάτοικοι είναι μόνιμοι
και λίγοι ανεβαίνουν το καλοκαίρι στα
Σπαρτινέϊκα.
Τα Γελινιάτικα
είναι χτισμένα πάνω από τη Συκιά σ' ένα
γραφικό υψίπεδο. Η θέα προς τη θάλασσα
είναι μαγευτική. Το πράσινο κυριαρχεί
και τα περιβόλια την άνοιξη μοσχοβολούν.
Οι κάτοικοι ασχολούνται με την καλλιέργεια
των εσπεριδοειδών.
Μόλις πρωτομπαίνουμε
στο χωριό συναντάμε τον ενοριακό ναό
του αγίου Νικολάου που χτίστηκε το 1960.
Στη θέση του υπήρχε παλαιότερος
μονοθάλαμος ναός του αγίου Νικολάου
χτισμένος γύρω στα 1870. Ο νέος ναός είναι
χτισμένος σε μια γραφική τοποθεσία με
θέα τη θάλασσα και τις βουνοκορφές της
Ρούμελης.
Το πρώτο δημοτικό
σχολείο λειτούργησε το 1845-1855 σε διάφορα
σπίτια του χωριού. Το 1900 χτίστηκε το
πρώτο διδακτήριο που όμως κατεδαφίστηκε
το 1935. Το σημερινό διθέσιο διδακτήριο
θεμελιώθηκε το 1932 με τη βοήθεια του τότε
υπουργού της Παιδείας Π. Πετρίδη και
αποπερατώθηκε το Νοέμβριο του 1935, όταν
ήταν πρωθυπουργός ο Παναγής Τσαλδάρης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου