Τρίκορφο Φωκίδας

Βορειοδυτικά από το Ευπάλιο και το Δροσάτο βρίσκεται το Τρίκορφο. Μέχρι το 1930 λεγόταν

Βλαχοκάτουνο (βλάχος και κάτουνο = καταυλισμός βλάχων, ποιμένων). Τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας είχε 15 οικογένειες.

Βρίσκεται σκαρφαλωμένο στο κέντρο μιας λοφοσειράς που έδωσε και το νεότερο όνομα στο χωριό (Τρίκορφον – Τρεις κορφές). Μαγευτική η τοποθεσία που βρίσκεται ο οικισμός και ταυτόχρονα παρατηρητήριο με εξαιρετική θέα που κατοπτεύει τον ορίζοντα. Διοικητικά ανήκει στον Δήμο Δωρίδος.

Τρία χλμ. Ν.Δ. του χωριού στη θέση Παλιόκαστρο (Σιδεράλωνο) υπάρχουν λείψανα αρχαίου κάστρου. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ταυτίζεται το κάστρο αυτό με το Λοκρικό Ευπάλιο, μαζί με το Καστράκι που βρίσκεται λίγο πιο κάτω. Η πόλη δεν μπορεί να είναι αιτωλική. Περιήλθε στους Αιτωλούς από τον 5ο π.χ. αιώνα.

Πέντε χλμ. Β.Δ. του χωριού υπάρχει το Κεφαλογιόφυρο που συνδέει τη Δωρίδα με τη Ναυπακτία. Πρόκειται για εξαιρετικό μνημείο της Τουρκοκρατίας, κτισμένο γύρω στο 1300μ.Χ., που βρισκόταν σε νευραλγική θέση και έχει πολλά τεχνικά στοιχεία που το καθιστούν αξιοπαρατήρητο αρχιτεκτονικά. Ακόμα συνδέεται και με αρκετές παραδόσεις.

Τέσσερα χλμ. βόρεια του χωριού υπάρχει το Αγιονέρι, πηγή με ιαματικό νερό. Στο Τρίκορφο λειτουργούν δύο σύγχρονα μοναστήρια, που τα προσελκύουν χιλιάδες προσκυνητές. Η ανδρώνα Μονή Αγίων Αυγουστίνου και Σεραφείμ του Σαφώφ (1991) βρίσκεται κάπου 500 μέτρα βορειοανατολικά του οικισμού σε πανοραμική θέση κοντά στην Αγία Σωτήρα. Το 1990 ιδρύθηκε η γυναικεία Μονή του Αγίου Νεκταρίου. Βρίσκεται σε ελαιόφυτη πλαγιά δεξιά του αμαξιτόδρομου που οδηγεί στο χωριό πριν πέντε χλμ. απ’ αυτό. Λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω, δίπλα στον δρόμο, βρίσκονται τα ερείπια βυζαντινού ναΐσκου του Αγίου Αθανασίου.

Επίσης και στη θέση Άη Βασίλης, στη δεξαμενή υπάρχει πλήθος κεραμικών οστράκων, θραυσμάτων πιθαριών, κ.τ.λ.