Άγιος Γεώργιος Φιλιππιάδας

Χωριό με πολλά πλατάνια και ιτιές βυθίζουν τα φυλλώματα τους στα ήρεμα νερά του ποταμού,

δίπλα στη φιδωτή άσφαλτο. Μία από τις πηγές του Λούρου βρίσκεται στο χωριό Άγιος Γεώργιος, στις πλαγιές του Ξηροβουνίου.

Από το σημείο αυτό ξεκινούσε το Ρωμαϊκό υδραγωγείο της Νικοπόλεως , ένα κολοσσιαίο έργο της αρχαιότητας , που τα ερείπια του φανερώνουν σήμερα το υψηλό επίπεδο τεχνικών γνώσεων της εποχής. Ο αγωγός που μετέφερε το νερό αποτελείτο από ένα τοξωτό αυλάκι με στεγανοποιημένη κάλυψη και τετράγωνα ανοίγματα εξαερισμού , που υπήρχαν σε αποστάσεις. Σήμερα στην είσοδο του χωριού σώζεται μέρος της τοξοστοιχίας του ρωμαϊκού υδραγωγείου , η οποία εντυπωσιάζει με το μέγεθος της.

Από της πηγές Αγίου Γεωργίου υδρεύονται σήμερα οι κάτοικοι των νομών Πρέβεζας , Άρτας και Λευκάδας.

Απέναντι από το χωριό , στη μεγάλη τρύπα που σχηματίζουν τα βράχια , ο μυθοπλάστης λαός είδε τον Αη-Γιώργη να καλπάζει πάνω σε φτερωτό άλογο. Η ίδια παράδοση αναφέρει ότι ο άγιος ευλόγησε τον τόπο και το νερό ανάβλυσε στο χωριό , που πήρε το όνομα του.

Κοντά στις πηγές του Λούρου , νεροτριβές, νερόμυλοι, μαντάνια δέχονται το ορμητικό νερό μόλις βγαίνει από τη σπηλιά. Χαμηλότερα, στην κοίτη του ποταμού, λειτουργεί το υδροηλεκτρικό φράγμα του Λούρου.

Η συγκέντρωση των νερών που πέφτουν από μεγάλο ύψος προσθέτουν μια ειδυλλιακή πινελιά στο τοπίο.

Το θαυμασμό μας από το έργο των ανθρώπων έρχεται μετά από εκατοντάδες μέτρα να συμπληρώσει το δημιούργημα της φύσης. Είναι οι πηγές του Αγ. Γεωργίου, που ξεχύνονται μέσα από τη γη με απίστευτη ορμή και ποσότητα ροής, η οποία φτάνει κατά μέσο όρο τα 3 κυβικά μέτρα το δευτερόλεπτο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που από τις πηγές αυτές υδροδοτούνται τρεις νομοί, της Άρτας, Πρέβεζας και Λευκάδας.

Γύρω τους έχει δημιουργηθεί, με πρωτοβουλία του Μορφωτικού Συλλόγου Αγ. Γεωργίου, ένα θαυμάσιο πάρκο αναψυχής με παγκάκια, ψησταριές και τραπεζάκια ανάμεσα σε υπεραιωνόβια πλατάνια. Είναι μια όαση, που στη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου απολαμβάνουν πολλά σχολεία και ιδιώτες. Εδώ επίσης προβλέπεται σύντομα να λειτουργήσει μια καλαίσθητη ξύλινη καντίνα, που με την μέριμνα του Συλλόγου Γυναικών του χωριού, θα προμηθεύει πίτες, γλυκά και άλλα παραδοσιακά εδέσματα στους επισκέπτες.

Λίγο πιο πάνω από το πάρκο αναψυχής δεσπόζει η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου, κτίσμα του 1862, δίπλα από το Ιερό της οποίας κελαρύζει το νερό. Δυστυχώς ο ναός – κατά την επικρατούσα συνήθεια – είναι ασβεστοχρισμένος και δεν αποκαλύπτει την λίθινη τοιχοδομία του, η οποία όμως είναι εμφανής στο ωραίο τετραόροφο καμπαναριό με την πελεκητή πέτρα, τα διακοσμητικά τουβλάκια και αψίδες. Κάτω από την εκκλησία, η αλόγιστη χρήση τσιμέντου, στη δεξαμενή και στις εγκαταστάσεις ιχθυοτροφείου που δεν λειτουργεί, έρχεται σε κραυγαλέα αντίθεση με την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος. Ευτυχώς η παράδοση διασώζεται στις εγκαταστάσεις της παλιάς νεροτριβής και του νερόμυλου που εξακολουθούν να λειτουργούν από τον "μυλωνά" ΡΙΖΟ Ελεύθεριο και τους τρείς(3) γιούς του, Θεόδωρο, Χάρη και Δήμήτρη.

Πλάι στην ωραία πλατεία ορθώνεται το πετρόχτιστο οίκημα όπου στεγάζεται ο Μορφωτικός Σύλλογος, παλιό Δημοτικό Σχολείο που ιδρύθηκε το 1950 από τον τότε Βασιλέα Παύλο. Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 1979, αριθμεί πάνω από 100 ενεργά μέλη και διατηρεί χορευτικά τμήματα για μικρούς και ηλικιωμένους.

Διοργανώνει όλες τις εκδηλώσεις και τα παραδοσιακά έθιμα του χωριού (Απόκριες, Πάσχα, Καλικαίρι), που καλύπτοντας υπό τον γενικό τίτλο «Αγιωργίτικα» και στα οποία έχουν κατά καιρούς συμμετάσχει φημισμένοι τραγουδιστές και οργανοπαίκτες.